پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1108-CSERC

محمد سوداگر؛ ¹دلارا سپهرفر؛ ²عیسی بهرامی زاده

¹دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان- دانشکده شیلات و محیط زیست- گروه تکثیر و پرورش آبزیان

²دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان ، دانشگده شیلات و محیط زیست گروه فرآوری محصولات شیلاتی

تقاضا برای مصرف آبزیان در سراسر دنیا رو به افزایش است. در کشور ایران با توجه به عدم دسترسی مردم استان‌های غیر ساحلی به مناطق ساحلی و بنادر صیادی، ماهی و دیگر فرآورده‌های آن جزء اقلام سفره آن‌ها نبوده است. با توجه به رشد سریع آگاهی جمعیت و افزایش انتشار اطلاعات نسبت به خواص پروتئین ماهی و مصرف فرآورده‌های جنبی محصولات شیلاتی در سفره غذایی رو به گسترش است. در چندین قرن گذشته صید از دریا تأمین‌کننده نیاز ماهی و آبزیان مردم دنیا بوده و باگذشت زمان و فشار صید و همچنین آلودگی‌های مختلف، صید جهانی نتوانست تکافوی غذای انسان را بدهد و آبزی‌پروری در سیستم‌های مختلف توانست در چند دهه‌ی گذشته به رشد سریعی در تولیدات مختلف خود برسد حتی از سایر بخش‌های تولیدی پروتئین نیز سبقت بگیرد. توسعه آبزی‌پروری می‌تواند در تأمین سلامت غذایی مردم نقش مهمی را ایفا نماید. «تولید و پرورش ماهی در قفس» یکی از مؤثرترین اقدامات در توسعه ذخایر آبزیان و تأمین پروتئین دریایی مصرفی جامعه انسانی است. تولید ماهیان به روش قفس‌های دریایی می‌تواند صنایع متعددی ازجمله کنسروسازی، تولید پودر ماهی، بسته‌بندی و فیله سازی و سایر اشکال فرآوری شده را به‌خوبی تغذیه نموده و بازدهی این صنایع را به حداکثر برساند. این روش می‌تواند علاوه بر اشتغال‌زایی، دسترسی مناطق دور از ساحل (استان‌های غیر ساحلی) و مناطق محروم توسعه‌نیافته به آبزیان، شکل‌گیری بازار آبزیان در این مناطق، افزایش میزان مصرف سرانه آبزیان در کشور و رونق بخشیدن به صنعت شیلاتی در جهت شکوفایی اقتصاد کشور مؤثر باشد.

Cage Culture؛ فرآوری محصولات شیلاتی؛ آبزی پروری؛ امنیت غذایی