بررسی بیوفیلم درمحل استقرار سازه های آبزی پروری در دریای خزر با تاکید بر میکروجلک‌ها

پذیرفته شده برای پوستر XML
کد مقاله : 1093-CSERC (R1)
نویسندگان
1بخش اکولوژی، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، ساری ،ایران
2رییس پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
3موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
4بوم شناسی، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر
چکیده
یوفیلم بر عملکرد سازه های آبزی پروری و بازدهی تولید اثر دارد. لذا شناسایی گروهها و گونه های موجودات بیوفیلم اهمیت زیادی دارد. هدف مطالعه حاضر با تکیه بر پیشینه مطالعاتی در دریای خزر، معرفی گونه های میکروجلبکی است که بدلیل شکل (زنجیری، رشته ای، کلنی و تجمعی)، احتمال بیشتری برای حضور در ساختار بیوفیلم و بیوفولینگ دریای خزر دارا هستند. بررسی نشان داد که گونه‌های مربوط به شاخه باسیلاریوفیتا 50 درصد از کل گونه های فیتوپلانکتون دارای پتانسیل مشارکت در بیوفیلم را تشکیل داد و حدود 70 درصد از گونه‌های باسیلاریوفیتا با دارای تقارن محوری بودند. واضح است که گونه های غالب (Cerataulina pelagica، Dactyliosolen fragilissima، Pseudonitzschia، Oscillatoria) و یا دارای سابقه افزایش تراکم (Nodularia) در دریای خزر، احتمال حضور بیشتری برای مشارکت در ساختار بیوفولینگ دارا هستند. ضمناً بعضی از گونه ها از قبیل Ceratium hirundinella ( از گونه‌های نادر دریای خزر) با زوائد و شاخک های بزرگ و سیست داینوفلاژلاها نیز ممکن است که در لابلای رشته های انبوه جلبک های دیگر گیر کنند و تجمع یابند.. وجود مقادیر زیاد از مواد مغذی در محل استقرار سازه های آبزی پروری احتمال زیادی برای ورود سیست به مرحله رویشی وجود دارد. با توجه به مضر و یا سمی بودن تعدادی از میکروجلبک ها و سیست‌های فوق، شناسایی این گونه ها گامی مهم در تعیین خصوصیات اکولوژیکی آنها و کنترل و پیشگیری از پیامدهای نامطلوب بیوفولینگ در محل استقرار سازه های آبزی‌پروری محسوب می شود.
کلیدواژه ها