پذیرفته شده برای ارائه شفاهی

¹سیامک یوسفی؛ ²فروغ گودرزی ؛ ³احمدعلی افشاری؛ ³محمد ایزدی

¹گروه زیست شناسی دانشکده علوم زیستی-دانشگاه آزاد اسلامی ورامین-پیشوا

²شرکت پروتئین گستر سینا-ماهیران

³شرکت پروتئین گستر سینا

با توجه به رشد سریع دریاپروری، مکان‏یابی استقرار قفس‏های پرورش آبزیان در دریاها به یک ضرورت تبدیل شده است که از ملزومات توسعه پایدار این صنعت به شمار می‏رود. یکی از معیارهای انتخاب سایت در نظر گرفتن شرایط زیستگاهی متناسب با نیازهای فیزیولوژیکی و اکولوژیکی گونه پرورشی است. امروزه با توسعه روش‏های مدلسازی مطلوبیت زیستگاه می‏توان از استقرار قفس‏ها در گستره نامناسب برای گونه مورد نظر برای پرورش اجتناب کرد. در این مطالعه با استفاده از مدل آنتروپی بیشینه (Maxent) به نقشه‏سازی گستره مطلوب سی‏باس آسیایی (Lates calcarifer) در خلیج فارس پرداختیم تا بررسی کنیم که آیا قفس‏های پرورش این گونه در آبهای فراساحلی بوشهر در منطقه مناسبی از نظر مطلوبیت زیستگاه قرار گرفته‏اند. نقاط حضور سی‏باس آسیایی از پایگاه داده IOBISو لایه‏های محیطی از پایگاه Bio-ORACLE دریافت شد. جهت جلوگیری از اریبی مدل، نقاط حضور با فاصله کمتر از 9 کیلومتر (متناسب با بزرگنمایی مکانی لایه‏های محیطی) از مجموعه داده حذف گردید. در نهایت 56 نقطه حضور و 18 لایه محیطی به عنوان ورودی وارد مدل شدند. نتایج نشان داد که مهم‏ترین عوامل محدودکننده حضور سی‏باس آسیایی در یک منطقه به ترتیب عبارت از حداقل تولید اولیه، حداقل کدورت و حداکثر نیترات است. طبق نتایج این تحقیق محل استقرار قفس‏های پرورش ماهی در محل نسبتاً مناسبی قرار گرفته‏اند. به این معنی که بخشی از سایت در محدوده کاملاً مطلوب و بخش بیشتر آن در محدوده با شرایط بسیار نزدیک به مطلوب قرار گرفته است. انجام چنین مطالعاتی پیش از انتخاب مکان برای سایت پرورش، به پایداری تولید درازمدت می‏انجامد.

پرورش در قفس، مکان&rlm؛ یابی، مطلوبیت زیستگاه، Maxent، سی&rlm؛ باس آسیایی